29 Bier 722

We rijden door een niet zo voor de handliggende vakantie bestemming, Cornwall, gelegen in Zuid Engeland. Bochtige weggetjes slingeren door het heuvelachtige groene landschap, afgewisseld door weidse uitzichten over de diep beneden liggende woelende zee met hier en daar een stukje strand. Wat meteen opvalt zijn de tuinen rondom de huizen. De Engelse vingers zijn het groenst van de wereld. De lusthoven stoppen niet zoals bij ons bij het hek. Nee, ook voorbij de afscheiding gaan de bloemperken gewoon door. De borders lopen rustig over de gemeentegrond verder naar de straat of stoep. Zeer aangenaam voor de passant. Ook in Zuid Afrika zie je dit fenomeen, gelukkig iets goeds overgenomen van de Rednecks*. We zijn in Mevagissey beland en verkennen er de smalle straatjes van het dorp, drinken iets in het vissershaventje met zijn pier. Bezoeken The lost Gardens of Heligan en genieten van het uitzicht van Dodman Point. De 'cuisine' stond die tijd in Engeland (net als in Nederland trouwens) op een zeer laag pitje, dus eten we 'safe' in een vrij kaal gedecoreerd restaurant de onvermijdelijke vis en chips met een salade. Het gezelschap aan het tafeltje naast ons, waarmee we in gesprek zijn geraakt, maant ons aan een beetje door te eten, anders zijn we te laat voor de pub. Nu valt het ons ook op dat alle restaurantbezoekers haast krijgen en beginnen af te rekenen. Onze buren leggen ons uit waar het café is en dat ze alvast 'pints' zullen bestellen en verdwijnen, terwijl wij ons toetje verorberen. We stappen in de auto en volgen de aanwijzingen en belanden in een prachtige pub met veel kleur, hout en een mooie ruime koperen tap waar grote glazen bruin of blond bier tot op het randje worden volgeschonken, zonder de juist bij ons belangrijke schuimkraag. We amuseren ons kostelijk met onze nieuwe kennissen en aangezien het al snel sluitingstijd is, volgen we hen naar hun huis, alwaar we er nog één laatste biertje binnengieten en nog eentje om het af te leren en een voor afscheid nemen. Het hotelletje is gelukkig niet ver en we geraken veilig ter plaatse. In de hal zitten vier mannen met een flesje in de hand bier te drinken. Het blijken tandartsen te zijn en op doorreis naar een congres. Ze bieden er ons ook één aan uit een krat, maar ik heb genoeg gedronken en ga naar bed, morgen moeten we een eind rijden. De nachtwaker blijkt de illegale aanvoer van het gerstenat te provianderen. Mijn man kan de verleiding echter niet weerstaan en voegt zich bij het gezelschap en zet het aangeboden flesje aan de (onbegrijpelijk) nog steeds dorstige mond. Volgens mij zijn mannen het zwakke geslacht als het op o.a. 'verleidingen' in het leven aankomt! Ik duik in bed en val meteen in een diepe slaap en wordt de volgende morgen fris om acht uur wakker. Mijn echtgenoot ligt als een stuk ongeregeld dwars over het bed met zijn mond open en een beetje vocht langs zijn wang zwaar te ademen. Nu bemerk ik dat de hotelkamer deur open staat, kom uit bed en wil hem sluiten als ik in de gang schoenen, een hemd, een onderbroek en spijkerbroek in een stilleven- optocht op de gang zie liggen. Aangezien ze me bekend voorkomen raap ik ze op, schudt mijn hoofd als ik ze naar deze snurkende creatieve schepping van de Heer smijt met zijn sokken nog aan en ga onder de douche staan. Als ik mij aangekleed heb en de koffer heb ingepakt schud ik mijn grote liefde wakker. 'Ik ben weg,' zeg ik. 'Mijn hoofd,' antwoord hij terwijl hij zijn handen over zijn gezicht wrijft. 'Anders kom je maar met de trein na,' dreig ik nu. 'Geef mij drie minuten en ik ben klaar,' zegt hij. In het toilet loopt een schier eindeloze straal de pot in. Dan schiet hij in zijn verfomfaaide kleren en volgt mij naar de auto, terwijl ik zelf de koffer op zijn twee wieltjes voortbeweeg. Ik reken in de lobby af en zet mij achter het stuur. Mijn drankorgel slaapt reeds de slaap der onschuldige.

Vier uur later wordt hij wakker en zegt slaperig en met een verkreukeld gezicht, ' je moet wel links rijden, we zijn in Engeland hoor.'

*Scheldwoord van de Boeren in Zuid Afrika voor de Engelsen tijdens de Boerenoorlogen