Caddie

We vliegen met een propellervliegtuigje van Kathmandu naar Pokhara. De 12 passagiers genieten van het geweldige uitzicht. Ik neem een foto van een raampje dat met cellotape is vastgemaakt, wat niet pleit voor degelijk onderhoud. Er valt dan ook in Nepal wel eens wat naar beneden. We ontmoeten een eveneens in het toestel zittende Duitser, die films maakt voor de National Geographic. Hij logeert ook in het wonderbaarlijk mooie en luxe Fulbari hotel in the middle of nowhere gelegen en eigendom van een rijke biermagnaat. De volgende dag wordt de uitzonderlijke golfbaan gefilmd en wij mogen figureren als golfspelers. Golven daar is net een kleine trektocht, omlaag en omhoog, je hebt twee caddies nodig om je bal te lokaliseren. Een afzwaaier suist drie millimeter langs de, draaiende, uit veiligheidsoverwegingen onbemande dure camera. De bal belandt in de snel stromende rivier

Een caddie ontdoet zich van zijn bovenkleren en duikt het heldere ijskoude water in en vist de bal op

 

Spion

In de oude communistische tijd was de Leipziger Messe een hoogte punt voor een ieder die handel dreef met Oost Duitsland. De veiligheidsmaatregelen waren enorm, wij staken er regelmatig de draak mee. Zo lieten we in een jolige bui, na een whisky en flesje wijn bij het eten, voor het slapen gaan o.a. de badkamerkranen lopen en spraken wartaal uit waar wij dachten dat de microfoons waren geplaatst. Ik legde ook steen vast een donkere hoofdhaar dwars over de gleuf van de sluiting van mijn zwarte koffertje. Een keer liep ik in de lobby van het hotel en besefte dat ik mijn papieren, die nodig waren voor een vergadering, vergeten was. Ik rende langs de trap naar boven, twee stevige mannen met inbrekerssmoelen sluiten net mijn hotelkamerdeur

De met spuug vastgeplakte haar was van de koffersluiting af.

appels met vlinder

Strandwandeling

We lopen op het strand, de zon koekeloert net boven de duinen uit, terwijl mijn jonge designerdog (een bij elkaar geraapte herdershond) vrolijk in het rond rent. Dan ontwaart hij een aangelijnde collega en gaat er kwispelend op af. Doch deze spierbundel reageert zodanig opgewonden, dat zijn baas, van het rugbyachtige type, hem nog maar net in toom kan houden. 'Houd je hond aan de lijn,' schreeuwt de man mij kwaad toe. Ik fluit de eveneens geschrokken Floris terug en maak hem vast. 'Een prettige dag,' groet ik het forse sujet en wil verder lopen. 'Wat zeg je?' brult de met een woeste rode baard getooide kerel en komt dreigend op mij aflopen, terwijl zijn razende Pitbull met zijn enorme kop me op een halve meter naar de keel tracht te springen. 'Als ik die hond los laat ben je dood,' verzekert de bonkige man mij en ik geloof hem direct en wandel rustig, maar met een vreemde knik in mijn knieën, op het verder verlaten strand weg

Is het dan toch waar dat mensen op hun honden(gaan) lijken?

 

 

Biertje

Door een bermbom valt het leven van de soldaat in diggelen. De tol van de oorlog in Afghanistan kost hem een hand en een onderbeen. De dokter, 'Bibber' bijgenaamd, heeft vakkundig alle pezen en bloedvaten enz. afgebonden. Toch kwellen fantoompijnen hem regelmatig. Met vrienden viert hij zijn thuiskomst in de kantine van het ziekenhuis. De patiënt haalt rijdend in een rolstoel zijn vijfde Amstel biertje. 'Hoeveel mag ik drinken?' vraagt de militair lachend aan een verpleegster. 'Je mag helemaal niets drinken,' zegt de dame in het wit, terwijl ze naar het infuus met antibiotica wijst

'Haal die naald maar uit mijn arm, ik stop gelijk met die antibiotica' zegt de soldaat veteraan zonder aarzelen

Dorst

Op een warme dag lopen we, in het toenmalige communistische Oost Berlijn, een hotel binnen. We hebben dorst. 'Kijk ze hebben de rode loper voor ons uitgerold,' zeg ik tot mijn compagnon, terwijl de mensen aan weerszijde van de opgestelde dranghekken beleeft applaudisseren. Eenmaal in de lobby voelen we dat er iets goed fout zit. We worden links en rechts elk door twee zware jongens zodanig opgetild, dat onze schoenen net niet de grond raken en naar buiten gedragen

Naar ouderwets communistische gewoonte wordt er door het publiek weer op de automaat in de handen geklapt

Hooligan

Een stukje rijden buiten Kathmandu ligt het Gokarna Resort met zijn fraaie golfbaan. Op de heerlijk heuvelende baan met aan beide zijde een dicht woud spelen we ter ontspanning en partijtje golf. Bij het slaan van een weliswaar verre maar ook behoorlijk afzwaaiende bal maken de apen aan de kant nogal veel misbaar en krijsen de speler uit. Ik loop naar de bal om hem weer in de baan te spelen

Een oude grote hooligan maakt zich los van het groepje toeschouwers en rent schreeuwend met zijn gele en enorme tanden bloot op mij af, terwijl ik me met Olympische snelheid verwijder, onder hoongelach van mijn medespelers die veilig op een heuvel staan, tot tenslotte een moedige caddy me bevrijdt van het gevaar door het woedende beest met een houten driver te verdrijven

Slakkengang

Ergens in Namibië op een bijna ongebruikte eindeloos lange grintweg spoedt een slak met huis op zijn rug, zich voorwaarts. Na een tijdje ontwaart hij een tegenligger. Wanneer zij elkaar passeren vraagt het beest, 'waar kom jij vandaan?' 'Ik kom van de slakkenconventie, die ik vorig jaar bijgewoond heb.' 'En hoe was het daar?' 'Heel gezellig.' 'Waar ga jij naar toe?'vraagt de ander. 'Ik ben op weg naar de slakkenconventie, die volgend jaar gehouden wordt.' Ze wisselen nog wat beleefdheden uit en dan zijn de slakken elkaar gepasseerd. Een boer komt, zich onbewust van de reizigers, op zijn tractor met een gangetje van twintig aangereden. Door het getril van de grond haasten de slakken zich naar de kant van de weg. Doch de brede banden zullen de arme beesten zeker verpletteren

De boer kijkt achter zich, om een flesje water uit zijn tas te pakken en draait automatisch zijn stuur een stukje naar rechts en mist op een haartje de twee slakkengangers

Ongewenst bezoek

Ik jog tegen de wind in op het strand langs de onstuimige zee met zijn brede witte golfslag. Moedige windsurfers in wetsuits springen akelig hoog over de schuimende rollers van het 12 graden koude water. Ik sprint bezweet het tuinpad op en plons, het achter het hek gelegen, zwembad in. Nog sneller dan ik het zwembad inspring sta ik weer aan de kant

Er zwemt trots met zijn kop omhoog een meer dan een meter lange Cape Cobraslang in het water

Brood en druiwe Lya Raspoort

skildery of lisa

The map of Africa in Wilderness

A Kleinkind

De echtgenoot komt s 'avonds thuis in zijn villa. Het pand is totaal leeggehaald, wat al gauw blijkt door zijn vrouw. De twee getrouwde kinderen horen ook niets meer van haar. Bij de verkoop van het huis op het kantoor van de notaris negeren de echtlieden elkaar volkomen. De kopers en de notaris voelen zich nogal opgelaten met de situatie. Na het voorlezen van de akte feliciteert de notaris de nieuwe huisbezitters met de aankoop en de verkopers met de verkoop. Alleen de man toont emotie, de vrouw hult zich in een bokkig zwijgen. Dan went de echtgenoot zich tot zijn norse vrouw

' Je bent gisteren oma geworden van je eerste kleinkind.'

B Bloemetjesgeld

Het huis werd, toen heel gebruikelijk, voor een deel met bloemetjesgeld betaald. De afrekening vond op een obscuur zoldertje in het bijzijn van de notaris plaats. Hij telde het geld en stopte het in een ruime enveloppe. Een maandje later na de verkoop kwam de vorige eigenares bij het verkochte huis aanbellen. 'Hoeveel hebben jullie aan zwart geld betaald?' vroeg ze vrij bruut.

De nieuwe eigenaren deelden haar mede dat hun niets bekend was over extra betalingen

 

 

Dief

De duinen staan vol bloemen plukken wit zand schitteren in de zon. De altijd ijverige Jack R. blaft naar de hond van de buren, de buurhond doet of zijn neus bloed. Te warm voor een reactie. De goudvissen in de vijver komen als pijlen aangezwommen, ik strooi het flinterdunne voedsel, rekening houdend met de wind, dwarrelend op het water en aanschouw het snelle happen van de dieren

Intussen steelt de tuinman van de buur de aloë's aan de voorkant van mijn tuin weg

Dood

De warmte drukt zwaar op de aarde, geen zuchtje wind de zee tot de einder plat het strand op zijn breedst en totaal verlaten, de duinen fier met fijnbossies begroeid. Zelfs de krachtcentrale ontsiert het landschap niet. Robbeneiland ligt er helder bij en de Tafelberg heeft zijn gebruikelijke wolkendek verloren

Langs de kustlijn wiegt een jong dood zeehondje met het getij, ontdaan van zijn pels

Droom

Ik drijf en droom op mijn rug in het lauwe licht blauwe zwembadwater. In het oneindig uitspansel zweeft hoog een meeuw sierlijk en vrij, de wind giert als een gek om het huis, de palmen klapperen met hun brede bladwaaiers, de zware branding dondert op het strand

En ik bots met mijn hoofd pijnlijk tegen de zijwand

Avondeten

Een week op drieduizend vijfhonderd meter zonder een enkel mechanisch geluid of telefoon. Alleen de wind en de vogels beroeren het oor. Het nirwana in handbereik.

Vol angst staar ik naar het kronkelige pad wat duizend meter steil naar beneden loopt. De schoonheid van het landschap zal me plotseling een worst zijn. Maar eeuwig boven blijven is geen optie en daal samen sherpa Dharma af. 'Hier stoppen we even,' zegt de altijd goed gemutste man verontschuldigend met een glimlach. Ik zit met beide benen in de rem midden op het pad, de ogen gesloten zwetend in de hitte

En daar is de sherpa, 'ik heb een kip gekocht voor vanavond,' hij hangt levend aan zijn koppelriem

Kakkerlakken

We klimmen in het smalle Shetri huis naar de derde en bovenste verdieping. Door de gaten in het pannendak glanst een volle maan in de met sterrenbezaaide hemel. De dochter des huizes wappert constant duizenden vliegen met een theedoek weg. Langs een houten paal in de kamer kruipt een eindeloze rij kakkerlakken ongemoeid naar beneden en zoeken zich een weg over de tafel en via de slabak

We zeggen dat we niet blijven eten maar de gastheer schept reeds op, terwijl de vieze beesten met hun harde schilden een goed heenkomen zoeken.

Oorbellen

Op ontdekkingsreis zeilen we op een Buchanese schoener langs de kusten van Sulawesie. De boot is niet groot en kan bij allerhande exotische plaatsen aanleggen of voor anker gaan. Onbewoonde goudgeel gestrande eilanden, alleen met een machete doordringbare oerwouden, hemelse snorkellocaties. In een dorpje voelen de mensen aan ons wit vel of het wel echt is. De kinderen van de plaatselijke school brengen een aubade en de dorpschef int de door ons gegeven sierraadjes om onder het koor te verdelen

De jongens lopen even later trots met oorbellen rond, de meisjes hebben niets gekregen