Dood

De warmte drukt zwaar op de aarde, geen zuchtje wind de zee tot de einder plat het strand op zijn breedst en totaal verlaten, de duinen fier met fijnbossies begroeid. Zelfs de krachtcentrale ontsiert het landschap niet. Robbeneiland ligt er helder bij en de Tafelberg heeft zijn gebruikelijke wolkendek verloren

Langs de kustlijn wiegt een jong dood zeehondje met het getij, ontdaan van zijn pels