Dorst

Op een warme dag lopen we, in het toenmalige communistische Oost Berlijn, een hotel binnen. We hebben dorst. 'Kijk ze hebben de rode loper voor ons uitgerold,' zeg ik tot mijn compagnon, terwijl de mensen aan weerszijde van de opgestelde dranghekken beleeft applaudisseren. Eenmaal in de lobby voelen we dat er iets goed fout zit. We worden links en rechts elk door twee zware jongens zodanig opgetild, dat onze schoenen net niet de grond raken en naar buiten gedragen

Naar ouderwets communistische gewoonte wordt er door het publiek weer op de automaat in de handen geklapt